Hybride OK Groene Hart Ziekenhuis: 'Alles aan dit project was bijzonder'
Verschenen in: FMT Gezondheidszorg
Geschreven door: Wilma Schreiber
De afgelopen vijftien jaar was aannemer J.P. van Eesteren al betrokken bij verschillende nieuwbouw- en renovatietrajecten in het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda. De bouw van de nieuwe hybride OK, die begin april bouwklaar werd opgeleverd, sprong er echter uit qua complexiteit. Deze diende namelijk gerealiseerd te worden in het hart van het ziekenhuis, op een patio tussen andere bouwdelen, in aansluiting op het bestaande OK complex. “Gaat niet bestaat niet bij ons, hoe moeilijker hoe mooier”, aldus André Noorlander, vestigingsmanager Verbouw, Onderhoud en Renovatie bij J.P. van Eesteren in Gouda.
André Noorlander, die tot aan de start van de bouw het traject voor de hybride OK begeleidde, kijkt terug op een bijzonder ontwerptraject. “Vanwege de complexe bouwlocatie was het absoluut geen een-tweetje. Lastig te bereiken en het bouwpersoneel mocht niet door het ziekenhuis heen lopen”, schetst hij. “Voor al die zaken hebben we in het voortraject oplossingen moeten verzinnen. Het heeft negen maanden tot een jaar geduurd om diverse scenario’s uit te werken en de puntjes op de i te krijgen.”
Uitdagingen genoeg
Uitdagingen waren er genoeg. “Om te beginnen: waar plaats je de kraan? Daar hebben we vijf onderzoeken naar gedaan. En daarnaast hebben we parkeerstromen georganiseerd voor patiënten en bezoekers, looproutes bedacht – en dan ben je nog niet eens aan het bouwen”, zegt Noorlander. “Met steeds als uitgangspunt de klant te ontzorgen en de overlast te minimaliseren. Dankzij onze ruime ervaring met bouwen in ziekenhuizen weten we dat helemaal geruisloos bouwen niet mogelijk is. Maar we kunnen goed inschatten wat wél mogelijk is.” Johan Knoop, als projectmanager bij J.P. van Eesteren verantwoordelijk voor het uitvoeren van de realisatie van de hybride OK, stond voor de taak dit streven in praktijk te brengen. “Vanaf de opstart van de bouw hebben we tweewekelijks overleg gehad met de OK-coördinator. Want de bestaande OK’s zijn uiteraard volgepland. En als een patiënt in slaap gebracht wordt, moet het stil zijn, zodat hij ook rustig weer uit de narcose komt. Dus hebben we onze bouwwerkzaamheden aangepast aan het OK-schema en tevens schotten voor de ramen in de binnentuin opgehangen om geluidsoverlast tegen te gaan.”
Alles inhijsen
Dé uitdaging was het naar de besloten patio krijgen van alle bouwmaterialen en het bouwpersoneel. Hiervoor werd eerst een fundering voor de torenkraan aangebracht in een naastgelegen binnentuin tussen de gebouwdelen van het ziekenhuis, die niet vanaf de openbare weg bereikbaar was. Om trillingshinder voor de OK’s tegen te gaan, werkte J.P. van Eesteren met schroefpalen. “Om de torenkraan op te bouwen, hebben we een grote mobiele kraan op de openbare weg recht voor de ingang van de parkeergarage geplaatst. Daarna zijn de onderdelen van de op te bouwen torenkraan over het dak heen gehesen en in elkaar gesleuteld”, vertelt Knoop.
Vanuit de binnentuin moesten de materialen vervolgens over de technieklaag van het bestaande OK-complex gehesen worden, met op de onderliggende laag acht werkende OK’s. “De zware materialen hebben we in de weekenden overgehesen, omdat hiervoor het betreffende bouwdeel ontruimd moest worden”, aldus Knoop. Ter ondersteuning werden uit voorzorg buiten én in de techniekruimte stalen steigers geplaatst. “Mocht er onverhoopt iets uit de kraan vallen, dan klapt dat niet meteen door het dak. Voor de steigers binnen hadden we vanwege het hoge gewicht grote stempels nodig, dus het was passen en meten rond alle installaties”, zegt Noorlander.
Een crashdeck op het dak boven de technieklaag om materialen veilig te kunnen overhijsen. Foto: Bert Rietberg
Voor het plaatsen van de stalen steigers ter ondersteuning van het crashdeck was het passen en meten in de techniekruimte.
Herbruikbare materialen
Bovendien plaatste J.P. van Eesteren een crashdeck op het dak boven de technieklaag. “We hebben een kleine meter isolatiemateriaal aangebracht dat bestond uit dragline-schotten, EPS ofwel piepschuim en tweedehands houten platen”, zegt Knoop. “Verder hebben we via Madopt en Insert hergebruikt balkhout en houten plaatmateriaal verkregen om de gebouwgevels te beschermen tegen botsschade door de hijslast. Financieel maakt het niks uit en de kwaliteit is prima voor deze toepassing.” Al het benodigde beton werd via een mantelbuis in de kruipruimte onder het ziekenhuis naar de plaats van bestemming gepompt.
Voor het bouwpersoneel maakte J.P. van Eesteren vanuit het eigen keetpark aan de rand van het ziekenhuisterrein een bovendakse transportgang. “Onze mensen gingen via een wandelpad over het grasveld naar een traptoren, over een loopvlak op het dak naar een gat in de gevel het ziekenhuis door via een bestaande vluchtroute”, vertelt Knoop. Ook voor de transportgang werden herbruikbare houten kozijnen en deuren ingezet.
Terugkijkend tonen Knoop en Noorlander zich tevreden en trots. “Doordat we vooraf het hele scenario hebben doorgenomen, is alles vlot en zonder problemen verlopen. Daarnaast waren we van begin af aan blij met de totale organisatie en samenwerking in het bouwteam. Iedereen heeft zijn beste beentje voorgezet en continu naar oplossingen gezocht, echt een superteam. Daardoor hebben we het project tot een succesvol einde kunnen brengen.”
